Akıp gidiyor avuçlarımdan zamanın dur durak bilmeyen kum taneleri
En değerli dostum, en amansız düşmanım yaşam denen acılardan yoğrulmuş bu mecra
Günler gelip geçiyor kuşlar dans ederken ufukta, kalemim yine ölüm ve yaşam arasında
Sevip, sevildiğini sandığın yerlerde bile içinde ki çocuğu gösterme lüksün yokmuş oysa
Kar bile yağmayan bu topraklarda soğuktan mı, bitmeyen sorgulardan mı saçlarımda ki beyazlıklar?
Kenet tutmaz aklımın ipleri, savrulmuşum kendi okyanusumda oradan oraya
Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Devamını Oku
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta