Akıp gidiyor avuçlarımdan zamanın dur durak bilmeyen kum taneleri
En değerli dostum, en amansız düşmanım yaşam denen acılardan yoğrulmuş bu mecra
Günler gelip geçiyor kuşlar dans ederken ufukta, kalemim yine ölüm ve yaşam arasında
Sevip, sevildiğini sandığın yerlerde bile içinde ki çocuğu gösterme lüksün yokmuş oysa
Kar bile yağmayan bu topraklarda soğuktan mı, bitmeyen sorgulardan mı saçlarımda ki beyazlıklar?
Kenet tutmaz aklımın ipleri, savrulmuşum kendi okyanusumda oradan oraya
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta