Ölüm Ve Yaşam Şiiri - Yorumlar

Efecan Özkurt
53

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Akıp gidiyor avuçlarımdan zamanın dur durak bilmeyen kum taneleri
En değerli dostum, en amansız düşmanım yaşam denen acılardan yoğrulmuş bu mecra
Günler gelip geçiyor kuşlar dans ederken ufukta, kalemim yine ölüm ve yaşam arasında
Sevip, sevildiğini sandığın yerlerde bile içinde ki çocuğu gösterme lüksün yokmuş oysa

Kar bile yağmayan bu topraklarda soğuktan mı, bitmeyen sorgulardan mı saçlarımda ki beyazlıklar?
Kenet tutmaz aklımın ipleri, savrulmuşum kendi okyanusumda oradan oraya

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta