Ölüm Ve Toprak... Şiiri - Seyfet Bozçalı

Kimi çocuk,kimi yaşlı bu mekanda ölmüş yatar
Her biri bir hikayeyle,anılarda kalmış yatar.

Baktım nefsimin tadına, baktım ömür servetine,
Bunca civan muradına, eremeden ölmüş yatar.

Kefen sarılmış tenleri, toprak sarmıştır canları
Kişi görmez mi bunları? sıra bize gelmiş geçer.

Görünür inci dişleri, dökülmüş o gür saçları,
Fanide bitmiş işleri,ebediye varmış yatar.

İbadetlidir çoğusu, Allah'a kalmış umudu,
Evliya kuldur kimisi,Şehit,ulamalar yatar.

Yoksa arkada soranı,yapamamışsa planı,
Okumamışsa Kur'an-ı,orada ümitsiz yatar.

Seyfet gerçek şair isen,Hakkı söyle hakkıyla yaz,
Senden önce nice canlar, kara toprak olmuş yatar....

01.04.2007 Gebze