Ölüm ve Sevgi Şiiri - Zafer Yazıcı

Dönüşü olmayan bir yolu başındayım
Bir rüzgar esse, zayıf,
İtiverecek beni boşluğun koynuna ya,
Her şey bir içli sevdanın kollarında nazır!
Musikinin başlaması ile ölüm hazır!

Dönüşü olmayan bir yolun daha başındayım
Ellerim titriyor,
Bacaklarımda derman yok.
Ne ileri gidebiliyorum,
Ne geriye dönebiliyorum.
Kaldım ortalıkta öylece yalnız!
Ben hazır, sen hazır, el hazır,
Gece hazır...

Karanlık basmış geceye!
Ha düştü ha düşecek umutlar.
Nereye baksam zifiri, zift gibi!
Nereye el atsam kurur.
Gece beni bekler, ben geceyi.
Sabahlar sana hasret,
Tan yeri ağlamaklı.
Yıldızların suratı asık bu gece,
Ay küsmüş, dönmüş sırtını...
Dönüşü olmayan bir yolun başındayım.
Hayaller ölü, yürek bitik,
Beden yorgun, sen üzgün,
Ben ağlamaklı! ...
Bitiriverecek her şeyi bir esinti,
Bir yaprak kıpırtısı!
Bir anda kararıverecek her şey
Bir hareketle! ...

Kalem kırık, kağıt yırtık,
Şiir bitik, yazı yitik,
Dil suskun artık! ...
Ve ben!
Hiçbir şeyden korkmayan ben!
Sevdana ömrünü adamış olan ben!
Hasretinle yanan yüreğin sahibi olan ben,
Korkuyorum şimdi ölümden,
Ayrı kalmaktan senden! ...