Ölüm ve sen Şiiri - Orhan Hatıl

yaralı olmak kötüdür
üsküdar sensiz başı eritmişken
sen kuru dünyamdasın şimdi

yabancı kelimeler üretirken
eminönü beni kendi gibi sanır
ben yol gecen hanı değilim İstanbul
uzağım sana ve aşık olduğum her kadına
gömleğim beyazsa ellerimde beyazdır

sen bulunmaz sanılan
içimdeki sevgiymiş beni yaşatan
işsizlik yokta evsizlik var kahrolsun
kahrolsun yarınsız düşlerim
ölümü öperken gözlerinden
bana derki herkes benden korkar
ölüm seni yaşatan hayat değilmi
kırmızı yalancı dudaklar
0nlar varolmasa sende olmazdın
ölüm boynunu büktü
ben karanlığın sorumlusunu ışısız yürteklere yüklerken
sen ve ölüm ayrıldınız işte