Ölüm Ve Raks Şiiri - İbrahim İnecik

İbrahim İnecik
38

ŞİİR


6

TAKİPÇİ

Ölüm Ve Raks

Bir Sızı ile debeleniyorum..
tenim esmer..
Ve ağlıyorum fısıltıyla..
kıyametime kaç var daha..
Söylesene..

Hiç olacak kadar kaldımı zaman..
Korkuyorum ki yar..
bu işte alaca bir yalnızlık var...

geceye bir çizik atıyorum..
çoğalıyor yıldızlar gök yüzünde..
kentime mahkum edilen yalnızlığımla başbaşa
ırgat kuşların kanat seslerini dinliyorum..
Bir haliç ruyasına uyanırken; yine sensiz..
Aklıma düşüyor..şehrimi benimle yakan gözlerin..
geceye soruyorum.. neden diye..
her gece ve gündüz vaktine..
Tur'a.. ve sin'e..
İsrafili bekliyorum Artık Sur'a üflesin diye..
Biliyorumki canfezam.. Seni görebileceğim tek yer..
Mahşer..
aklım ziyan..deli mi desem her yer olmuş Nâr-ı figan..
Dağlar var görürüm; tam önümde..
ölümüne set çekmiş dağlar.. ardında sen varsın canfezam..
Anla hadi biraz diye bilsem sana.. yada Halen seviyorum seni diyebilsem..
Mecbur olduğumu bilsen ölüme..
Vaveylarla hayaller kurduğumu bilsen..
Saklandığın dağlardan gelirmiydin ki canfezam..
ferfecir bir aşktan bitap düşmüşüm..
düşlerimde bile seni görememekten üşümüş kentim..
ve bu geceyede bir çizik attım..
birde kalbimin en üstüne..
Her yerim gazze oldu birden..
aklım Beyrut..
Saçlarım bosna..
Gözlerim çeçenya..
hep savaş ve kan.. hep ruhumu ezen tanklar var içimde..
Aşk'ın en acımasız paletleri altında can veriyorum her gece..
Korkuyorum yar.. Alaca bir yanlızlıktan..
çok uzak artık.. hayallerden bile uzak..uzaksın...canfezam
Kar..kış.. ayaz ve yokluk..
yokluktan daha yokluk..
Bomboş bir dünya ve ben vardım; sana aşık..
Saatin kaç.. takvimin hangi acıyı gösteriyor..
Söylesene Kıyametime daha kaç var..! !
debelendiğim uykularımın arasından fısıltılarım geliyormu sana..
ağlıyorum.. tenim esmer.. ve korkuyorum yar..
Bir yanda gece.. bir yanda ölüm ve bir yanda raks..
Ölüm raks ediyor benimle her gece..
çiziyorum ömrümün geri kalan kısmını..
şeddeliyorum senle geçmiş olan o An'ı...
Ve kentime bir yağmur düşüyor..
hüzünleniyor mağrib..
sana aldığım papatyalar üşüyor..
Ben üşüyorum..sokaklar ağlıyor..
Boynuma acıyı yaftalayıp Haykırıyorum! ! !
Haydi canfezam bombaları dök başımdan aşağı..
Ölümle raks ediyorum...
çığlık...dua.. sukut..çığlık..ve yine çığlık..
yeri yırtarcasına elemli elzemli..
Göğü sallarcasına zelzele... ve sukut..
ve zelilce bir iç çekiş..
Mağrurca bir bakış...
Asi'ce bi devriliş...
düşmeden yüz üstü yere..gözlerine son ağlayış...
yâr...
Tenim esmer..
söylesene kıyametime kaç var..
Korkmuyorum artık..
ağlıyorum; fısıltıyla..
Bir yanımda ölüm.. bir yanımda Raks..
Ve her tarafta Alaca bi Yanlızlık...

Yâr Yokluğuna İTİRAZIM VAR! ! ! ! !

İbrahim İnecik
Kayıt Tarihi : 1.11.2010 13:12:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İbrahim İnecik