İntihar Ve Hürriyet

Özgürlüğün kuşları;
Bir ayağı prangalı.
Meleklerin fısıldısı,
Ta ruhuma işliyor.
Esaretin gölgesi
Ölüm hazzı veriyor.

Kafesleri kemiren dişlerimiz,
Direnişe kalkan ellerimiz
Yön veriyor bu dünyaya.

Ağzıyla kuş tutan esarette,
Bedeline,yarın nezarette.
Bekliyorum,bileklerimin korkunç ve mutluluk verici kesilişini.

Veremiyor âdi dünya bana mutluluğumu.
Bilmem ki hangi kara günde doğduğumu,
Belki de seçilenin ben olduğumu.

Özgürlüğe hasretim doğduğumdan beridir.
Acılar çekiyorum,imtihan nerelidir?
Bu düzenin dünyası;mapuslardan biridir.

Özgürlüğüme kavuşmanın tek yolu;
Belki de baskıcı bu dünyadan göçüp gitmektir.
Halktan bir siyasinin fırlattığı kuş gibi.