Ölüm Ve Ötesi Şiiri - Ferhat Uçarkuş

Her şey anlam kaybeder,mutlulukta,umutta
Bir bakmışsın kendini bulursun bir tabutta

Kaldırma hiç kafanı tahtaya vuracaksın
Sana vaad edilmişti oraya varacaksın

Toprak bol olsun diye çalışırken kürekler
Çabucak kaçmak için çok gayretli bilekler

Mezarına dökülür göstermelik gözyaşı
Yalnız analar döker kalbindeki öz yaşı

Ve çekildi hazirun kaldın kendinle şimdi
İlk giden oğlun,kızın sona kalan eşindi

Geldi Münker ve Nekir,sevdanı kus dediler
Hatırlayasın diye biraz kopye verdiler

Mikrofon sende mefta,neler oluyor orda
Tek tek anlat bizlere etraflıca bir sorda.

Ses gelmiyor nedense,sen gerçekten ölmüşsün
Bütün göreceğini dünyadayken görmüşsün

Şimdi senin her yanın kızgın ateş, kor, ama
Dünyada yummalıydın,gözlerini harama

Artık haber vermiyor fis-kos cu ulakların
Uğultudan zonkluyor diktiğin kulakların

Her şey tebliğ olmuştu,işine gelmiyordu
Doğrusu tüm bunları Googl da biliyordu

Şimdi çevir başını bak yandaki mezara
Rıza'yı alanı gör sanma geldi kazara

Azı çoğu bilmedi,hepsi de izafiydi
Haramdan uzak durdu,'Helal keyfe kafi'ydi.

Cennette oturuyor,mevki makam bilmiyor
Sonsuzluk aleminde CEMAL diye inliyor

Boyanın boyasına bulun Sibğatullah'ı
Allah'a varmak için izle Resulullah'ı

Anladıysanız, size; gelen Kitabullah'ı
Sevecekseniz eğer böyle sevin ALLAH'I.