Gözlerimi kapadığımda ağlayanım çok, Acıp baktığımda soranım yok.
İyi olduğumda arayanım çok, kötü olduğumda dönüp bakanım yok.
Derdi olanın adresi belli, derdim olduğunda kapı kapatanım çok.
Bu yalan dan hayat bir kere de biz gülse ne olur. O da yoksa yine bize mi yok.
Artık gülmekten değil tebessüm etmekten korkar olduk, yine ayağımızı pislikten kurtaramaz olduk.
Bir kere de biz cocuk olalım dedik, cam kırıldı yine biz mi suçlu olduk.
Ah be abicim, burada kalp tuzla buz oldu. Senin camın kırılmış bunun yanında letafeti olur mu?
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta