Gözlerimi kapadığımda ağlayanım çok, Acıp baktığımda soranım yok.
İyi olduğumda arayanım çok, kötü olduğumda dönüp bakanım yok.
Derdi olanın adresi belli, derdim olduğunda kapı kapatanım çok.
Bu yalan dan hayat bir kere de biz gülse ne olur. O da yoksa yine bize mi yok.
Artık gülmekten değil tebessüm etmekten korkar olduk, yine ayağımızı pislikten kurtaramaz olduk.
Bir kere de biz cocuk olalım dedik, cam kırıldı yine biz mi suçlu olduk.
Ah be abicim, burada kalp tuzla buz oldu. Senin camın kırılmış bunun yanında letafeti olur mu?
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta