ÖLÜM VE HAYAT
Hayat Hay’dan emanet en bulunmaz nimetmiş
Kim ona sahip ise, o en bahtlı kişiymiş
Onsuz dünya bir hiçmiş, zira o bir ziynetmiş
Onunla tanış olmak, her cansızsın düşüymüş
Ölmek için doğarmış şu hayata her gelen
Çünkü her mevt kul için, yepyeni bir doğuşmuş
Yok, olmazmış katiyen, ins ve cinden her ölen
Toprak ona sadece geçici bir aguşmuş
Bir yolcuymuş şu handa, cümle cinler insanlar
Dünya türlü varlığa, dinlence ve uğrakmış
Yani bu arz kul için, yol üstünde durakmış
Sınav için varlarmış, bu durakta ins canlar
Hayat ölüm iç içe, her faniye mukadder
Genç ihtiyar farkı yok, günü gelen gidermiş
Ne sıra var ne kura, meçhul imiş o kader
Hak’tan emir gelince, Melek terhis edermiş
Ve gayette kısaymış, bir lahzaymış o günden
Hayata meftun kişi, uzun sanırmış anı
Hüsran kalırmış yalnız, bir insana bin dünden?
Bir var mış bir yok muş’a, çevirmişse zamanı
Hayatı Hayya satan, ebedlere namzetmiş
Onu heba edense, cehenneme mahkûmmuş
Şu gerçeği ne yazık, pek çok insan hazmetmiş
Geri kalan çoğunluk, hiçliklerde yok olmuş
O en büyük nimetken, en az takdir görenmiş
Manadan mahrum olan, edermiş bin bir sitem
Mealin bilenlerse, Hak indinde erenmiş
Dönse haktır gafile, ona olan her sitem.
Hayat Hay’dan ihsansa, nedir acep hikmeti?
Onca masraf boşuna, yapılamaz muhakkak!
Mevla murat etmezse, asla kat’a bir beti
Bulmak gerek acilen ne istiyor bizden Hak?
Haksa onun mucidi, tazim gerek o zata
O zaman hiçbir kimse, edemez temlik onu
Hal keyfiyet böyleyken, düşüp çoklar tezat’a
Kendini ilah sanır, mahveder kemlik onu
Hayat Hayya aittir, kabzeder dileyince
Canlı cansız her varlık, sonuçta döner ona
Faniler beka bulur, kul Hayyı dinleyince
Beka bulmak istersen, mutlaka dön er ona!
Ölüm tebdil-i hayat, sanmayın ki, bir adem!
Faniyken beka bulmak, nasıl olur ki nah-hoş?
Ölümün mü’min için mahiyeti bu madem
O sırra ermek için, hayırlı işlere koş!
Hayat Hay’dan emanet, inse, cine, hayvana
O ne yolda bulunma, ne de alınan meta
Niye etmiş emanet, acep onu Hay sana?
Hemen çözüp o sırrı, ver değerin hayata!
Madde ile ölçülmez asla onun ederi
Hakiki fiyatıysa; verene kulluk, şükür
İfa edip kulluğu, olsa tam bir Hak eri
Sonsuz bir saadete, namzet kılar o Şekür
Hayat hibe değil ki, gönle göre yaşana!
Onu veren zat asla, razı olmaz bu işe
Öyle ise gördürme, gayr-i meşru düş ona!
Edip emre riayet, bir ayar yap gidişe!
Cihat ŞAHİN
03.01.2020-İZMİR
Kayıt Tarihi : 3.1.2020 11:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!