Ölüm ve Doğum Şiiri - Mehmet Kalay

Dayanamadı Ruhum bedenim,
Kaldıramadı yüreğim.

Bir hışımdı,
Diri diri yakıldım ateşte.

Sevgimdi ihanet edemediğim,
Kapatıldım taştan kabre.

Bir başıma kabir azabında,
Açtım gözümü karanlıklara.

Parçalarken kabrimin taşlarını,
Boğuldum sessiz çığlıklarımda.

Anka kuşu misali,
Yeniden doğdum küllerimde.

Gördüler doğduğumu karanlık köşelerde,
Hesaplar yaptılar küllerimin üstünde.

Çıplaktım, sevgisizdim, yalnızdım.
Yitiktim, Evsizdim, Çulsuzdum.

Başladı hayat hızla bedenimde,
Almaktı niyetim benden kopanları.

Savaştım tek tek imkansızlıklar içinde,
Yorgun bedenim, yaralı yüreğimle.

Aradım sevgimi umarsız ve umutsuzca,
İnat ve tabular yıkılmaz kaleler oldu önümde.

14.12.2003 - İstanbul