Ölüm uzak ara yoklar,
Bir kentin bütün sokaklarını.
Kesilir mai… Sakindir bütün saatler.
Tende dinmeyen sızı.
Gece, yorgun bir güldür.
Ölüme adanmış yalnızlıklarımız.
Bir kentin son gülüşüdür.
Kalbim, bil bunları.
Unutma, suskun bir güldür anne,
Ölüm ecesi aldığından beri.
Bileklerimde kan revan yalnızlıklar.
Ben de bitmeyen sorgu.
Ölüm olduğundan beri,
İçimde çıngırağı çınlar.
“Her ölüm erken ölümdür”
Tanrım duy bunları.
Bir inadım kaldı eskiyip değişmeyen,
Bir de kahrolası gururum.
Kelepir bir hayatla, ucube bir dünya arasında
Gidip gelen eski bir taka misali yaşarım, yaşamaksa
Zaten karanlık geceler misâli bahtım
Devamını Oku
Bir de kahrolası gururum.
Kelepir bir hayatla, ucube bir dünya arasında
Gidip gelen eski bir taka misali yaşarım, yaşamaksa
Zaten karanlık geceler misâli bahtım
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta