Ölüm uzak ara yoklar,
Bir kentin bütün sokaklarını.
Kesilir mai… Sakindir bütün saatler.
Tende dinmeyen sızı.
Gece, yorgun bir güldür.
Ölüme adanmış yalnızlıklarımız.
Bir kentin son gülüşüdür.
Kalbim, bil bunları.
Unutma, suskun bir güldür anne,
Ölüm ecesi aldığından beri.
Bileklerimde kan revan yalnızlıklar.
Ben de bitmeyen sorgu.
Ölüm olduğundan beri,
İçimde çıngırağı çınlar.
“Her ölüm erken ölümdür”
Tanrım duy bunları.
Ateş gibi bir nehr akıyordu
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Devamını Oku
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta