Ölüm uzak ara yoklar,
Bir kentin bütün sokaklarını.
Kesilir mai… Sakindir bütün saatler.
Tende dinmeyen sızı.
Gece, yorgun bir güldür.
Ölüme adanmış yalnızlıklarımız.
Bir kentin son gülüşüdür.
Kalbim, bil bunları.
Unutma, suskun bir güldür anne,
Ölüm ecesi aldığından beri.
Bileklerimde kan revan yalnızlıklar.
Ben de bitmeyen sorgu.
Ölüm olduğundan beri,
İçimde çıngırağı çınlar.
“Her ölüm erken ölümdür”
Tanrım duy bunları.
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta