Ölüm ve Buz Şiiri - Deniz Bilinmiş Gedikli

saatlerdir anlatıyorum sana 
sense hala dinliyorsun gözlerin kapalı 
neden üstüne beyaz örtü örtmüşler 
neden herkes ağlıyor.. 
oysa sen nefret edersin gözyaşlarından. 
sustursana onları 
ışıltılar saçsana ağlayan gözlere 
dinlemiyorsun hava öylesine soğukki 
kutuptayım sanki 
gerçekte dekor aynı 
herşey aynı 
birde sağır edici sessizik 
ve senin buz gibi vücudun 
ver ellerini bana 
uzatki ısıtayım onları 
ama hayret taş gibi olmuşlar bir heykelin mermer elleri gibi 
hatırlıyorumda bir piyes dinlemiştik bir zamanlar 
ölüyü anlatıyordu tıpkı senin gibi 
ama sen ölmedin değilmi 
beni dinliyorsun,dinliyorsun değilmi! 
dur bir sesler var bir hareket dışarıda 
buraya yaklaşıyorlar 
ellerinde uzun birşey var kutu gibi 
seni kaldırıyorlar 
kapağını kapatıyorlar öldüreceklermiş gibi 
bağır çırpın götürmesinler 
söyle neolur söyle 

hayatım ölmedim de.. 
sevgimizin hatırı için söyle..