Ölüm ve Ayrılık Şiiri - Hanifi Kara

Ölüm
ve
Ayrılık

Sevenleri birbirinden ayıran
Biri ölüm, bir diğeri ayrılık.
Kul ne yapsın ikisi de Allah’tan
Biri ölüm, bir diğeri ayrılık.

Kimi sıla, kimi; kabir istiyor
Kimi kâbus görmüş tâbir istiyor
En büyük metânet, sabır istiyor
Biri ölüm, bir diğeri ayrılık

Batsın istemezdi eline diken
Saçları ağartıp dişleri döken
En güçlü insanın belini büken
Biri ölüm, bir diğeri ayrılık.

Çağırabilirsen sen hemen çağır
Kimseler duymaz ki kulaklar sağır
Tart tartabilirsen hangisi ağır
Biri ölüm, bir diğeri ayrılık.

Neler çektim neler hasretlik senden
Daha ne istersin bilmem ki benden
Bülbülü ayıran gülden, gülşenden
Biri ölüm, bir diğeri ayrılık.

Oldu mu bunlardan kurtulan bir fert?
Olsa da sıhhatli, bir o kadar mert
Belki yeryüzünde çâresiz tek dert
Biri ölüm, bir diğeri ayrılık.

Acısı kalplere dolan iki şey
Seveni, sevdâyı bölen iki şey
Bu dünyada en zor; olan iki şey
Biri ölüm, bir diğeri ayrılık...

EY EHL-İ DÜNYA! ..

Ölüm denen gerçeği, düşünün ibret alın.
Ne olur boş durmayın, ukbâya azık salın...

Hanifi KARA