Pembe bir koşudur; ölüm,
adımlarının avuçladığı...
Sırça köşkten cesedin,
zaman toprağına düşdüğü an,
bil ki kıyametin koptu
ve sen öldün...
şimdi iki emanetim var sana
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
biri fersiz gözlerine iki damla yaş olsun
gözlerimden
biri de suskun dudaklarına sessiz bir ah olsun
kırık kalbimden... güzel...
Ölüm yok dostum ,
İnan yok,
Var ise...Bu hayat,
Manasız ve bayat,
Olmaz mı dostum
selamlar
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta