Pembe bir koşudur; ölüm,
adımlarının avuçladığı...
Sırça köşkten cesedin,
zaman toprağına düşdüğü an,
bil ki kıyametin koptu
ve sen öldün...
şimdi iki emanetim var sana
Beni bu güzel havalar mahvetti,
Böyle havada istifa ettim
Evkaftaki memuriyetimden.
Tütüne böyle havada alıştım,
Böyle havada aşık oldum.
Eve ekmekle tuz götürmeyi;
Devamını Oku
Böyle havada istifa ettim
Evkaftaki memuriyetimden.
Tütüne böyle havada alıştım,
Böyle havada aşık oldum.
Eve ekmekle tuz götürmeyi;



biri fersiz gözlerine iki damla yaş olsun
gözlerimden
biri de suskun dudaklarına sessiz bir ah olsun
kırık kalbimden... güzel...
Ölüm yok dostum ,
İnan yok,
Var ise...Bu hayat,
Manasız ve bayat,
Olmaz mı dostum
selamlar
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta