Pembe bir koşudur; ölüm,
adımlarının avuçladığı...
Sırça köşkten cesedin,
zaman toprağına düşdüğü an,
bil ki kıyametin koptu
ve sen öldün...
şimdi iki emanetim var sana
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
biri fersiz gözlerine iki damla yaş olsun
gözlerimden
biri de suskun dudaklarına sessiz bir ah olsun
kırık kalbimden... güzel...
Ölüm yok dostum ,
İnan yok,
Var ise...Bu hayat,
Manasız ve bayat,
Olmaz mı dostum
selamlar
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta