Ölüm Var Ucunda Şiiri - İsa Yılmaz

cesareti kırılıyor ellerimin
sana veda edemiyorum
yollar bin iken bir yol bulup da
gerisin geri gidemiyorum
utanıyor gözlerim
ayrılığın yüzüne bakamıyorum
avuçlarımda bir güvercin
bıraksam yaşayacak elbet
bıraksam yaşarım elbet
ölüm yok ucunda
ben de bundan korkuyorum
ölümüne sevemedik
şöyle delicesine
İbrahim'in ateşine düşercesine
Nemrutlara meydan okurcasına
kainatı ayaklar altına alırcasına
ya da her şeyden vazgeçercesine
sevemedik
yaşamaksa yaşamak
ölüm yok ucunda dedik...

16.02.14