Ölüm Var Ölüm Şiiri - Baki Ortak

Hiç ölmeyecek gibi sen yaşarsın
Aşına suyuna haram katarsın
Üç kuruş için sen dostu satarsın
Mazluma garibe edersin zulüm / Ölüm var ölüm

Gün gelir devranı döner de Hakk’ın
Biter nice fani ömürle vaktin
Sanma ki dünyaya hükmeden baktın
Sonunda hepimiz gidince gülüm /
Ölüm var ölüm

Doğar ve ölür insan dedikleri
Gitti nice can söndü felekleri
Ne han ne saray kaldı gittikleri
Kırılır kol kanat bükülür belim /
Ölüm var ölüm

Malın da yalanmış şanın da hüsran
Ne tahtın kalır ne de büyük ferman
Bir soluk verilir sonrası duman
Her gelen bu yolda eyler mi zulüm /
Ölüm var ölüm

Düşlerin dertlerin hepsi de geçer
Kimini özletir kimini ezer
Kervana katılan bir daha döner
Feryada karışır sesin de dilim /
Ölüm var ölüm

Bak yıllar almışken saçından tel tel
Ömür sermayesi harcanmış el el
Tufana kapılan kaybolur bir sel
Sanma ki kurtulur sığınan ilim /
Ölüm var ölüm

Gör nice yolların sonu karanlık
Nice yiğitlerin bakışı donuk
Ne makam ne mevki her biri soluk
Ey hırslı gönüller unutma ölüm /
Ölüm var ölüm

İsterse adını yazarlar taşa
Gör nice sultanı kattılar başa
Ne yazık ki hepsi düştüler loşa
Toprakta erirken biter mi zulüm /
Ölüm var ölüm

Birazcık solunca güllerin rengi
Gör nasıl kaybolur varlığın dengi
Ne malın kalacak ne şanın zengi
Nedir Ademoğlu nedir bu hâlüm /
Ölüm var ölüm

Gün gelir de biter dünya denilen
Azrail hesap soracak geçmişten
Mezarın başına dikilir mekan
Tövbesiz gidenin acısı zulüm /
Ölüm var ölüm

Herkes bir gün düşer bu kara sele
Ne kadar kaçsan da yakalar bile
Sonunda varacak yer kara çile
O an anlarsın ki feryat da sönüm /
Ölüm var ölüm

Kul Ortak der baki kalır mı beden
Nice padişahlar gömüldü erken
Sen de gideceksin bir gün aniden
Sarmasın içini boş yere hüzün /
Ölüm var ölüm

KUL ORTAK