Ye, iç eğlen, dünyada.
Kısa süren bu rüyada.
Gece gündüz riyada
Kendini avutma.
Ölüm var ey can ölüm var!
Ömrü düğün toy mu sandın?
Sen bu ömre nasıl kandın?
Nefsinle söze vardın.
Özünü aldatma.
Ölüm var ey can ölüm var!.
Kısacık bir ömür için.
Bu uğraş neden niçin?
Yüklenirse birgün göçün.
Sakın unutma.
Ölüm var ey can ölüm var.
Dünya denen bu batıl tapı.
İnsan içine kurduğun yapı.
Sanki senin üstüne tapu.
Vara var katma.
Ölüm var ey can ölüm var!.
Bu kadar telaş temaşa boşuna.
Gitmese de insanın hoşuna.
Bakmaz kimsenin göz yaşına.
Kulu ağlatma
Ölüm var ey can ölüm var!.
AKÇA kul, düşme kul eline.
Düşersen sahip ol diline.
Giderken dünya ehline.
El uzatma.
Ölüm var ey can ölüm var!.
Abdulkadir Çakmak
Kayıt Tarihi : 29.10.2024 01:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!