Gün gelir ağlarmış insan
Yaş değil
İrin akar ayrılıktan
Sızlar, sızlatır her an
Yürektir ateşte yanan
Solmuş her şeyin rengi
Tuhaf,
Geçmiş gelmiyor geri
Yollar bittikçe yenilendi
Karışmış akla kara belli
Zincire vurulmuş özlem
Alışmış,
Serseri bir kurşuna bünyem
Ölmüşüm, ölüyorum, bilmem
Bir teselliye muhtacım dünden
Salınıyor umut uzaklara
Yandım,
Umutsuzca yaşamakla
Her hevesim kaldı yarımda
Alışmalı,
Ölüm var en sonda
Kayıt Tarihi : 20.8.2005 15:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Kuyucu](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/20/olum-var-en-sonda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!