Ölüm Var Dostlarım Ölüm Şiiri - Kâzım Özgür

Dönüşü yok gidişin, giden geri gelmiyor,
Rabbim bilir doğruyu, kulun aklı ermiyor,
Candan tövbe etmezsek, günahları silmiyor,
Uyan gafletten uyan, ölüm var dostlar ölüm…

Nefsine köle olmuş, tapmış dünya malına,
Sıkıntılı vesvese hep binmişler dalına,
Gerçeği görmez olmuş düşmüş şeytan ağına,
Uyan gafletten uyan, ölüm var dostlar ölüm.

Yardım edin düşküne yarasını bağlayın,
Uzak durun haramdan, nefisleri dağlayın.
Hatırlayın günahı tövbe edin ağlayın,
Uyan gafletten uyan, ölüm var dostlar ölüm.

Yetmiş iki yaşımda bak ağardı kaşlarım.
HAYRETİ acizim, hep nefsimi taşlarım,
Zaman zaman akıyor gözümdeki yaşlarım,
Uyan gafletten uyan, ölüm var dostlar ölüm.

Kazim ÖZGÜR 10.Ağustos.2011