Ölüm Var Bu Gece Şiiri - Kadir Albayrak

Bu gece sabaha varır mı zaman
Yollara barikat ol diyor gönlüm
Yapraklar sararmış kapıda hazan
Uzatmış elini öp diyor ölüm

Olgun bir başağım tırpana hasret
Sonsuzlukla vuslat büyük saadet
Acıya acıymış en güzel ziynet
Ana şefkatiyle gel diyor ölüm

Gün bu gün, nihayet, yolun sonun da
Üç beş gözü yaşlı kulun omzunda
Sevdalar bıraktım kış uykusunda
Kollarını açmış sar diyor ölüm

Bu gece merdiven ve son basamak
Yeni bir hayata baştan başlamak
Zordan da zordu be sensiz yaşamak
Başını göğsüme koy diyor ölüm

Demiştim! . Değilim sabır taşından
Senin muradın ne gözün yaşından
Umut mu verdin ki gönül tasından
Uzatmış şerbeti doy diyor ölüm

Gökyüzü yıldızlar, yakut ve safir
Ölüm bende ben dünyada misafir
Bembeyaz kefeni hazırlar zahir
Ele dardır sana bol diyor ölüm

Ne kadar zaman var dakika saat
İçimde bir huzur tam bir itaat
Çektiğin acılar sana şefeat
Etmeye uzanan yol diyor ölüm

Bir kuyu göründü karanlık dibi
Zaman her sevdanın mutlak galibi
Vakit tamam deyip yıldırım gibi
Ruhumu kabzedip son diyor ölüm