Ölüm var, ölümden de öte ölüm var...
Başı bozuk yorgun dağlar gibiyim
Yarım yamalak yamalı elbise misali içim
Yolu olmayan yıkık dökük harebe ev gibi yüreğim
Zihnimde dipsiz ucurumlar,aklım firari deli,gönlüm gezgin şimdi
Yüreğim öldüğünden beri gölgemde küsmüş avere meczup olmuş hani.
Ne yana baksam hüzün seli ne yana dönsem acının bin bir hali..
Yüreğim vurgun yediğinden beri, ben ben değilim kof bir ağacım sanki
SuZi
Kayıt Tarihi : 18.3.2024 19:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!