Sabah olur tandan güneşin doğar
Gün bozar fırtına kar yağmur yağar
Coşkun bir sel olup üstüne ağar
Uyan insanoğlu uyan ÖLÜM var
İşe başla derim Allah adıyla
Kazancını “ye-iç” ağız tadıyla
Boşuna uğraşma gezi balayla
Uyan insanoğlu uyan ÖLÜM var
Ölmeyecek gibi gezip tozarsın
Garip yuvasını niçin bozarsın
Yapma etme diyenlere kızarsın
Uyan insanoğlu uyan ÖLÜM var
Kuşların konacağı dal yapraktır
Er-geç girecegimiz yer topraktır
Kabirde sonumuz çırıl çıplaktır
Uyan insanoğlu uyan ÖLÜM var
Aklını başa al nefes bitmeden
Taputun omuzda dara gitmeden
İsrafil’in borazanı ötmeden
Uyan insanoğlu uyan ÖLÜM var
Açılır defterin, eğilir başlar
Elâ gözlerinden saçılır yaşlar
Göz önüne gelir ettiğin işler
Uyan insanoğlu uyan ÖLÜM var
Osman NURANİ’yem konuşma ezber
Hesap günü kara “çıkarsa” yüzler
Korku panik başlar bükülür dizler
Uyan insanoğlu uyan ÖLÜM var
Kayıt Tarihi : 23.6.2011 15:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnanıyorum ki eğer insanoğlu ölümü hatırından çıkarmasa bir başkasına kötülük yapamazdı. Ölümü bir de biz hatırlatalım istedik.
Şiirden uzak Kara, şiir yaz diye çekişti
Böylece cahilin cehli, bir kez daha pekişti
Tereciye tere satan aymazlığa düşmüşsün
Hadi kızım başka kapıya bak zaman değişti.
Osman NURANİ
TÜM YORUMLAR (3)