Musalla taşına gelip konmadan
Unutma ki en sonunda ölüm var...
Azrail'e tatlı canı sunmadan
Unutma ki en sonunda ölüm var...
Kalır hep arkanda hısım akraba
Ağlayan ne denli ağlar acaba
Girdirirler seni daracık kaba
Unutma ki en sonunda ölüm var...
Ağalık paşalık orada biter
Toprağını dünya üstüne iter
Uyan gaflet etme uyuman yeter
Unutma ki en sonunda ölüm var...
Şu kürre-i arza sakın aldanma
Ondan bir zerrecik taşırım sanma
Günahla bezenip Hakk'tan utanma
Unutma ki en sonunda ölüm var...
Ne yaşlılık dinler ne de gençliği
Alınacak emanete verdiği
Kusurlu dünyanın bitmez eksiği
Unutma ki en sonunda ölüm var...
Bırak insanoğlu bırak gururu
Anla artık gurur nefsin kusuru
Tövbe et bitmeden şu ömür turu
Unutma ki en sonunda ölüm var...
Çokça düşünürsün fâni zararı
Düşünmezsin imandaki hasarı
Arada da olsa düşün mezarı
Unutma ki en sonunda ölüm var...
ŞAKALAR ölümü edersin imâ
Kafdağı'nı aşar hatan daima
Ölçüsünde bırak haddini aşma
Unutma ki en sonunda ölüm var...
Kayıt Tarihi : 3.3.2007 10:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Anla artık gurur nefsin kusuru
Tövbe et bitmeden şu ömür turu
Unutma ki en sonunda ölüm var...
Çokça düşünürsün fâni zararı
Düşünmezsin imandaki hasarı
Arada da olsa düşün mezarı
Unutma ki en sonunda ölüm var...
ŞAKALAR ölümü edersin imâ
Kafdağı'nı aşar hatan daima
Ölçüsünde bırak haddini aşma
Unutma ki en sonunda ölüm var...
Yüreğinize sağlık.
yürekten kutlar kaleminizin daim ilhamınızın bol olmasını dilerim.
Saygılarımla.
ilk tam puan benden
TÜM YORUMLAR (4)