Yolar toz duman,düşünceler bulanık…
Belki bir gün bu dünya yok olacak
İşte o zaman ellerimiz avuç açacak göklere
Bitecek rüyalar,sönecek hayaller
Çileler bürüyecek bu nazik bedenimizi
Aşklar bir boşlukta duracak
Çözülecek dizlerimizin bağı
Yine ah edeceğiz o zaman belki semaya
Bir vuslatı arzulayacak kimimiz
O an bozulacak gözlerimizdeki büyü
Bir ses,bir çığlık kaplayacak içimizi
Dönüp dönüp yerimizde duracağız
Hayyam gibi rubailere sarılacağız
Mest olacağız bir damla meyden
Artık uçmayacak kuşlar dünyamızdan
Kimimiz İsa’yı bekleyeceğiz
Bir ümitle dilimizde hep o dua
Kurtuluştu hani ruhlarımız için ölüm
Neden korkuyoruz senden bu kadar ölüm
Sökelim düşüncelerden o büyüyü
El çektirelim aklımızdan korkakça düşünceyi
Kayıt Tarihi : 1.7.2007 14:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Hüseyin Kaynak](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/01/olum-uzerine-6.jpg)
TÜM YORUMLAR (4)