Ölüm Üzerine Şiiri - Süleyman Zaman

Ölüm a gülüm
Söylemek istemez dilim
Tenimin içindeki tinin
Uçup gitmesidir ölüm.

Bedenden çıkıp sonsuzluğa
Katılmak için öz varlığa
Bilinmeyen gizemlere
Varıp gitmektir ölüm.

Ölüm a gülüm
Kalmazmış ferim gücüm
Bedendeki enerjinin
Özgürleşmesidir ölüm.

Yok olmak değil ölüm
Nüvesiyimdir tözün
Hareketsiz kalır bedenim
Bütüne dönmektir ölüm.

Ölüm a gülüm
Kolay mı söyler dilim
Bir gün can verir ser’ im
Kendine dönmektir ölüm.

Yaşam; güneştir, aydınlıktır
Ölüm; gecedir, karanlıktır.
Dünyasal olandan uzaklaşmaktır
Kaostur, bilinmeyendir ölüm.

Ölüm a canım
Durur dolaşan kanım
Bütünden dağılırım
Farklılaşmaktır ölüm.

Seviliyorsa yaşam; ölüm korkutandır
Çekiliyorsa çile, sızı, ölüm yalvartandır
Her ölüm; dostuna, acı verendir
Ağlatan, bayıltan, can sıkandır ölüm.

Ölüm a ölüm
Üzülme artık gülüm
Bir gün terk eder tinim
Değişim, dönüşümdür ölüm.

Yoktur doğada ölüm; ölüm şekilde değişmektir
Öze dönüp, yeniden yaşama dönmektir
Değiştirip Zamanım’ı; başkasına can vermektir
Son değil; aslına dönmek; yeniden doğmaktır ölüm.

Ölüm a gülüm
Mekanda varsa yerin
Zamanda oluşursa tenin
Yeniden varlaşmaktır ölüm.
04.11.2001