Bir türlü yaklaşmak istemediğimiz,
Adını duyduğumuz an ürperdiğimiz,
Hep kendi dışımızdaymış gibi düşlediğimiz
Ölüme alışalım diye midir, nedir,
Her gün derin uykularımızda yaşantıdan
Ve güzelim dünyamızdan uzaklaşıyoruz;
En sevdiklerimizi bile hatırlamıyoruz.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
tebrikler hocam
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta