Çocukluğum, gençliğim geçti gitti!
Yoksulluğu dibine kadar yaşamışım.
Üzerimde elbise yırtık ve yamalı,
Ayağımda yamalı lastik ayakkabı,
Öüm, uzak dur kapımdan!
Çaldığım kapılardan ve kimseden,
Görmemişim bir yardım, merhamet!
Yoksul hayatın dibini yaşamışım!
Hayat yarı aç, yarı tok geldi geçti!
Ölüm, uzak dur kapımdan!
Sahip olacağım makamlar,
Altınlar, zümrütler, elmaslar ...
Yüzbinlerce dönüm araziler,
Yatlar, kat kat evler var!
Ölüm, uzak dur kapımdan!
Hasretle bırakamayacağım insanlar ,
Akraba ve dostlar var!
Biz daha yeni başladık bu hayata.
İçimizde yaşama sevgisi ve tutkusu,
Ölüm, uzak dur kapımdan!
Evlat büyüsün, meslek sahibi olsun!
Evlat evlensin, ev bark sahibi olsun!
Torun büyüdü mü bir mürüvvetini görelim.
Hayat, sen ne güzel şeysin!
Ölüm, uzak dur kapımdan!
Daha yaşanılacak, görünecek günler var.
Hayat ve ölüm yanı başımda biliyorum.
Bugün, yarın, ansızın geliverecek ölüm.
Her şey bir nefes gelip geçecek.
Ölüm, uzak dur kapımdan!
Bilal Dedeoğlu
Kayıt Tarihi : 16.6.2019 07:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bilal Dedeoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/06/16/olum-uzak-dur-kapimdan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!