Ölüm uykusu Şiiri - Musa Yalçın

Şehirler arası hızlı tren vagonu gibi hayatım
Bir duraktan bir durağa
Koca bir ömür var her durak arasında

Bir çok insan inip biner vagona
Her gelen tüketir ruhu, eskitir bedeni

Yok ki bu modern trenin mekanisti, teknisyeni
Iskartaya ayırsınlar diyorum; ayırsınlar!

Dalıp gitsem artık ölüm uykusuna ;
Uykudan uyanmak üzere

''Bir zamanlar kopardığı çiçeklerden sevdiğine taç yapan insan günü geldiğinde sevdiğinin üstünde filizlenip açan çiçeğin koparılmaması için çabalar.''