Başımın üstüne bir kubbe inmiş,
Ortası semada, kenarı yerde.
Geceyi süsleyen kandiller sönmüş,
Mehtapla aramda kurşundan perde.
Gizliden gizliye devasa eller,
Minicik pamuklar serpiyor yere.
Yorganın altına saklanmış yollar,
Garlarda trenler çıkmaz sefere.
Gümüşi fanusun içinde tek ben,
Derbeder gezerim karınca gibi.
Hülyamın mızrağı kubbeyi delen,
Yaralı ufuklar turuncu gibi.
Aşkı ertelemiş delikanlılar,
Dünya aşk mektubu ağaçlar kalem.
İzbeye çekilmiş bütün canlılar,
Ölüm uykusunda koskoca âlem.
Saçlarım bıyığım pamukla dolu,
Serseri gezerim fanus içinde.
İzlerim sayıyor gittiğim yolu,
Yunus’u ararım Yunus içinde.
Kayıt Tarihi : 21.1.2015 00:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Değerli şair Cahit Sıtkı da:
KAR VE HATIRALAR
Kar yağıyor, yine kar, yine kar, yine mahşer gibi kar.
Sanki güller içinde gülen taze kadınlar,
Bana beyaz buseler, beyaz buseler yollar;
Sanki güller içinde gülen taze kadınlar.
Bir rüya görür gibi gözümde sevinçler var.
Beyaz bir sükût işte: kar yağıyor, kar, kar, kar;
Sanırım ki uçuyor gözümde hatıralar.
Beyaz bir sükût işte: kar yağıyor, kar, kar, kar...
beyaz sükût olarak niteliyor karı. Kutluyorum bu güzel şiirinizi ve sizi öğretmenim. Nicelerine....
değerli hocam Mehmet nacar
yürek sesiniz nakşeden değerli kaleminiz ve emeğiniz candan kutluyor başarılı çalışmalrınızı teprik eidyorum
Hakkeden karıncalar gibi olmuş insan; kralını ve kraliçesini yeyip bitirmişler, sonra da korunmak için puslu fanuslara saklanmışlar. Düşünmüyorlar ki fırsat kollayanların bir tekmesiyle çil yavruları gibi dağılıp, her yana saçılacaklar. Ondan sonra ki gelecekleri hepten tükeneçek, muktedirin haşin ve hoyrat çizmelerinin altında böcek misali ezilip yok olacaklar.
Nasıl ister böylesin acıklı sonları aklı ve fiziksel varlığı olan canlılar!.... Hele de bunlar, her türlü zevkin ve 'yaratan' nimetinden tat almasını bilen insanlarsa.
Söylenecek ne kadar çok söz var ; özgürlüğün, güzel ve mutlu yaşamların tadını bilmeyenler için, adalet terazisinden bihaber, insaf ve vicdanları torba yasalara dolduranlar için. Ama kulaklar sıkıca kapatılmış pamuk tamponlarla. Gözler bağlanmış kirli kara çaputlarla. 'Yetmez! yetmez!' demiş saman kafalı, insan görünümlü, ellerinde bir kelep kara urgan, 'al bununla, bununla sıkıca bağla beni' demiş; şeref ve haysiyetten yoksun kalmış 'sözüm ona' ulufe'ye her şeyini pazarlamış insan.
Esenlik, mutluluk dileklerim, veçokça sevgilerimle kutlayıp selamlıyorum sevgili toprağım seni.
Kemal polat
TÜM YORUMLAR (6)