Ölüm Uykusu Şiiri - Basri Kürkcü

Vakit uyanma vakti
içimi kemiren bir sancı var
Ateşler içindeyim sanki
Bu dünya artık bana dar
Güller solmuş bu ahenkte
Kuşlar artık ötmemekte
Dünya ölümcül sessizlikte
Kimse bunu bilmemekte
Ben mi duyuyorum şu sesi
kahreden harap eden ruhumu
Geliyor ücra bir yerden sesi
Kaybediyorum o vakit yolumu
Göge baksam olmuş kapkara
Bu dünya tanıdığım dünya değil
İçimi yakar yıkar da bir yara
Canım ruhum içimde değil
Konuşsam dilde söz yok
Bu dünya bana göre değil
İçimdeki ağrılar çok ki çok
Tam ana kucağında ağlamalık
Dermanı var mıdır bilemem
Ben artık artık hiç gülemem
Ölmeden ruhumu veremem
artık huzur istemekteyim