Ölüm Uyku Olmuş Çığlıklara

Gece yarısını çoktan geçti akrep
Yüreğin garip,ateş yitik
Boş bir kafiye aşk.
Gökyüzü karardı,
Gözyaşlarının bittiği yerde
Güller yelken açtı nefretlere.
Zamansız ölümler gibi
Anlamsız nota dizekleri
Söylense de umarsız,hiçlikte...
Hep kızıla mı ağlar gökyüzüm?
Ufaklaşmış okyanuslar görmeyeli
Buğulu gözler,sıcak bakışlarda tükenmiş.
Vurunca gölgeler duvarlara
Ölüm uyku olmuş çığlıklara...
Anlamsız ses bütünü yaşam denilen tıngırtı.
Yok olmak gözkapaklarında,
Kirpik uçlarındaki sarılışta,
Ellerim hiç bu kadar korkak,
Yüreğim hiç bu kadar yabancı
Gözlerim bu kadar boş,
Bakışlarım anlamsız,
Sözlerim saçma,
Özlemlerim sınırlı,
Aşkım bu kadar yalnız,
Yollarım yağmur,
Nefesim rüzgar,
Öpüşüm hissiz,
Kalem başıboş...

Vurunca gölgeler duvarlara,
Ölüm uyku olmuş çığlıklara...

1998-ANKARA