Ölüm Üstüne Şiiri - Ahmet Beltekin

Yalın ayak oynar çocuklar,taşların arasında seke seke,
Kapı önlerinde koyulaşırken sohbetler,
Pencerelerde sardunya,fesleğen girerken renkten renge
İsyanlara bürünmüş bulutlar ağlamaya hazır,
Yokluğunu karşılayamaz, yürekler kırgın yine...

Yağmur ağlaması bulutların hiç bir şey yokken,
Ölüm dinmesi fırtınaların birdenbire,
Sevinçleri beklemek nafile,böyle hüzünler varken,
Ellerdeki karanfiller atılır,tabut üstüne...

Gizli sevdaları açığa çıkarır,kederle esen rüzgâr,
Bir mevsimin sonu,dökülmesi yaprakların çığlık çığlığa,
Gözyaşıyla silinmiyor acının izleri,derinleşiyor hatıralar,
Bir ömrü anlamlı kılan tek şey,hiçliğin resmi,ölüm üstüne...