Ölüm üstüne Şiiri - Mehmet Çoban

“Kıyam hayatın bütün noktalarında mümin kalabilmektir”

Derin duygular, bilgi süzgecinde
İnsan, bilinçli sözlerin eyleminde
Pişti soğuk günlerin ateşinde
Çaresiz kalışların ümidinde

Düşleri dökülür sözlere
Sözleri sökülür eyleme
Eylemi yaşam içinde
İnanç olur kimliğine
İnanç, söz, eylem bütünlüğünde

“Hac müminlerin topluca kıyama durduğu yerdir”

Kullara kulluk etme
Zulme rıza gösterme
Ayaklan hak ve adalete
Yürü inancın götürdüğü yere
İnsan dünyaya gelir bir kere

“ Zulüm insan onuruna vurulan darbedir”

İnanç karşı çıkıştır zalimin efendiliğine
Yürüyüştür insanın özgürlüğüne
Müslüman sahip çıkarsa kimliğine
Yeryüzü kavuşur Rabbin adaletine

“Yeryüzünün adaleti, insanın emeğinde şekillenir”

Emeğin yoksa adalet üzerine
Ne kıyam kalır, ne haç biline

O zaman,

Kurban dönüşür ete
Kıyam dönüşür nefsin köleliğine
Hac dönüşür toplu gösteriye

İnançtan yoksun özle…

“Dünyada rezillik üst üste
Kanlar yükselir ölüm üstüne”

16.10.2013 - İzmir