*Ölüm'ü Öldürmüşler* Şiiri - Yorumlar

Bir namazlık saltanatını.bu sözü görmüştüm belki necip fazıl kısa kürekte emin değilim.ölümü öldürmüşler tekrarı şiirini sıradanlaştırmış.açıkçası çok yaratıcı da olamamışsın şiir bir sanat olduğuna göre görecelidir,bence iyi bir şiir değil.

can çekiştiriyor şiir...

harikaydı...

son kıtası biraz karışık sanki oturmamış gibi ama yinede güzel bir şiir olmuş ellerinze sağlık.

Fakir sofralarına uzanır urganlı elller
Aça ölüm söyle neyler
Kolaymı büyük şehirde sağ kalmak
Dün gece gördüm,Ölümü öldürmüşler...

Buda benden bir anda ilhama geldim :) ellerine sağlık dostum..Tbrkler...

ÖLÜME DAİR

Kalabalık bir insan kümesi
Ve ben en önlerde
Değişken tekerleklerle yürüyorum,
ayaklarım yere değmiyor
Gökyüzü her zamankinden daha yakın
Yer çekimi kanunu
Uygulanmıyor artık bana
Sahip olduğum bir çok şey
geride kalsa da
Son yolculuğumu yapıyorum
Kadınsız bir kalabalıkla
Yükselip arkama takılan değişkenlere baktığımda
Yoklardı bu gidişin zamanını konuştuklarımız
Bekliyorlardır belki de görüşebilmek umuduyla
aynıysa yollarımız
Üzülmeyin geride kalanlar
Görülmez olacağım
Kâh sağ, kâh sol yanıbaşınızda
Okunurken bu mısralar

-------------------
ölüm koyun koyuna yaşadığımız.
ölümü öldürmekle canlılığı mı yok etmiş oluruz bilmiyorum,ama biraz daha olgunlaştırıp bazı nakaratlar çıkarılırsa özünde güzel bir şiir...
başarı dileklerimle....

Ölüm özel isim değil. kesmeyle ayırmamalısın.
İki yaşlı karı koca deme, onlar bir çift. Öyle dersen iki kadın, iki erkek olur. Bir de onların ikisinin de öldüğünü söyleseydin ama beraber öldükleri ve gömüldükleri için onları ölümün bile ayıramadığını dolayısıyle ölüm kelimesi normalde yalnızlık ve ayrılığı çağrıştırdığı halde böylece amacına ulaşamadığını, anlamını koruyamadını resmetseydin daha güzel olurdu.
En çok ikinci bendi beğendim. Temayı en iyi orada yakalamışsın.
'Dün cenazendeydim baba
Ölüm'ü öldürmüşler… ' Bu mısralar güzel ama eklendiği bende, bendin konusu bakımından yabancı kalmış. Bendin başı tasavvuf inancından, ilâhi aşktan, ilâhi aşk felsefesinden bahsederken babana bağlaman kopukluk yaratmış. Tasavvuf inancında biliyorsun ruhlar bu dünyada gurbettedir. Ölünce tek ve gerçek varlığa kavuşur, ondan kopmuştur, onunla bütünleşir. Fenafillâh aşamasına ulaşan insan- kâmil ölümü arzular çünkü bu bir kavuşmadır. Evliyalar zaten öldüler, onlar vuslata erdiler. Vuslat için dua etmelerine gerek yok. Burada bir mantık hatası var.
Bu bendi başladığın temayla devam ettirseydin, baban için ayrı bir bent yazsaydın daha iyi olurdu ...
Ard arda dizilmişler
'Musallanın sürmek için
Bir namazlık saltanatını ' evliyalar mı diziliyor, açık değil ... Onlarsa, ilk iki mısrada 'evliya' tekil konuşmuştun, şimdi çoğul oldu. Bir de onların namazı çoktan kılındı. 'Evliya' sözcüğü yerine 'derviş' sözcüğünü kullanbilirdin.
Birinci bentteki 'Ölüm'le baş etmişler…' mısrasını 'Ölümü öldürmüşler' mısrasıyla değiştirirsen diğer mısralarla olan bütünlüğü bozmamış olursun. Zaten köpek yavruları soğukla savaşmışlar, onu öldürerek kendileri bu mücadeleden sağ çıkmışlardır. Benim düşüncelerim bunlar, değerlendirmek sana kalmış. Sevgiler ...

Su gibi bir şiir.Yüreğine kalemine sağlık

Tebrik ederim,hüznün resminiz çizmişsin Arif kardeşim

Yüreğinize sağlık ARİF hocam..kaleminiz keskin olsun.........

Değerli kardeşim şiirin mükemmel.Ölüm tabiki insanlar için ama hayatta kalabilmek içinde önlemler almalıyız dizelerindeki örnek gibi
Hayat devam ediyor.