Ölüm Tuzağı Şiiri - Türkay Korkmaz

Yaşar Kemal Usta'ya

beyazdır ölüm...
ak değil
durur uzak
ya da ansızın
habersiz
mutluluğu unutturan
evler dolusu ses

uzaklaşır koşar adım
ayrımda değil
gün sayılı

yeşerir gerisinde bıraktıkları
ya da söyleyemedikleri
saklı su taştı taşacak
damlada saklı
sonsuzluk denizi

akıyor zaman ırmak
kanayan bilmem hangi yaş
bir kuş aklı
yüreğimi döven
söz geçirilmeyen günler
uzaklaşır gün gün
türkü uzağında bitimsiz acılar

sızıyor yanaklarımızdan
tuzlu ıslaklık
ağlıyor muyuz

yanmak
uğurlamak
özlemin çoğalıyor

türkçenin yol göstereni
her parmağında on hüner
gidiyor gün gün
uzaklaşarak

türkiye ağlıyor
düşler
kaygılı sorular
yaprak
mevsim
gün saat
ötesinde
o ışık
çiçeğe durur
sonrası

aşıyor söz
kötü zamanları
yol
gün
zaman doludizgin
mor ötesi güneş ülkesi
yapıtlarında saklı

her vuruşta ulaşır maviye
umutların çağrısı
çatlayacak tohum
ırmak dingin
ardında uzun geceler batık denizler
sürüyor yolculuk

sürgit
bekleme
yılkısız bahar akşamı
soluk soluğa
kopup gelir hüzün
etle tırnak arası

su renginde soluklanır acılar
küllenir ses

akan su
yeşeren ağaç
ak bulut
unutmuş yaşını

yılkı atlı deli fişek söz
yineler uzunçaları
yüzyıl yenik

karanfil duruş
yıllanmış büyüsü
ak yakası
unutulmuş geceler
kanıyor gün