Ölüm Toprağa Gömülmeden

hergün ayrı konuşur aynı aynalar
baktıkça kanar kalbimde gizli yaralar
yalancı gülüşler kırışır gamzelerimde
aklım sıratta.

doğup büyüdüğüm şehirle büyüdü gözyaşlarım
ölüm toprağa gömülmeden ağlamalıyım
kalbimin mihrabına çakılmış duygular mahcup
ben kime haykırmalıyım

bir im bırak bulmalıyım seni.
geceler uyanmadan çağıran o sesle
sana açayım avuçlarımı
iflasın eşiğinde bu taciri kabul eyle divanına

okyanus delisi gözlerim
kavruluyor tutkulu aşktan.
kanatma çarmıhında kanatma
yalvarıyorum.