ÖLÜM TESELLİ EDER BENİ
Takılmış kalbim bir zalimin ağına can çekişiyor,
Sevgi bekliyorken bu kalbim hep acılar çekiyor,
O vefasız bu gönlüme insafsızca çile çektiriyor,
Bıkmış bu hayattan canım,o ölümü iple çekiyor.
-
Yüce bir dağ başında durdum o mazime bakarım,
Sel gibi akan ömürde yaşadığım acılara yanarım,
Dünyama artık hiç güneş doğmuyor ona ağlarım,
Bıktım bu hayattan ben,ölümün yolunu beklerim.
-
Matemimi tutuyor gibi bütün kurumuş o ağaçlar,
Ne yaprak ne de bir çiçek kalmış kurumuş dallar,
Çırılçıplak ortada kalmış sanki o bütün duygular,
Kışı bekler gibi ölümü bekliyor,o yetim duygular.
-
Dağ başında yıkılmış bir mezar gibi yaralı kalbim,
Silinmiş izlerim o kalplerden sevenim yok benim,
Uğruna bir nefes daha alacak kimsem yok benim,
Hiç yaşamamış gibi, aşktan yana nasipsiz kalbim.
Kayıt Tarihi : 14.3.2006 16:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!