gittin
öyle mağrur öyle boynu bükük
ve öylesine solgun
bilmezdim her şeyin bu kadar yalan olduğunu
son vedanın bu kadar acı olduğunu
adım adım izledim ölümü
can çekişen bedeninde
yüzün ay parçasıydı sanki
başka dünyalara dalıyordu gözlerin
başka dünyalara üşüyordu bedenin
bütün feryatlar boşunaydı artık
çoktan çıkmıştın bilinmeyen yolculuğa
kuru kefeninle iyilikler yanındaydı
o koca kapı bile sırlandı ardından
önce dedem sonra sen
kim kaldı geriye kapını açacak
sedirinde oturup el öpülecek
her şey boşmuş sen öğrettin
sesin hala çınlıyor kulaklarımda
ismimi bağırışın gülüşün
sen yoksun artık
dönmeyeceksin
son kez olsun helalleşemeden
sen gittin
öyle sessiz
öyle nefessiz
(rahmetli babaanneme ithaf)
Kayıt Tarihi : 27.1.2007 00:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tarih 2003. acı bir telefonla irkilmiştim. babanem sekaretti. malum gurbetlik. mesafeler katledip ulaştığımda artık bilinci yerinde değildi. yanına oturup ellerini tuttum. bana cevap veremesede biliyordumki! hissediyordu beni. anlıyordu. onu o halde görmek çok ağırıma gitmişti. kim ister tabii sevdiklerini kaybetmeyi. yarı bölünen uykularla geçen gecenin şafağı onu kaybetmiştik. ne zaman o yaldan geçsem ve ne zaman bayramlar gelse hep o ev gözlerimin önünde. artık o koca kapı sırlarıyla kapanmıştı. bir daha açılmamak üzere.
Yüreginize saglik siz sagolun efendim.
Can çekişen bedeninde.
Gerçekten güzel olmuş..saygılar..
Kabri Cennet olsun....
TÜM YORUMLAR (9)