Ölüm (süz) Şiiri - Haldun Şişman

Her nefis tadacaktır ölümü(1)
Ölümle başlar hayatın ikinci bölümü.
Bir son değil, başlangıçtır ölüm,
Hiç dirilmemektir asıl zulüm.
Uzun bir seferdeyiz biz,
Ruhlar aleminden gelir,
Ana rahmine gireriz.
Dokuz aylık yoldan sonra,
Geldik Dünya denen pazara,
İki metre bez alıp, sonra döndük mezara(2)
Bir bekleme salonudur mezar(3)
Yolculuk burdan başlar,
sürer mahşere kadar.
Siyah ile beyaz, gece ile gündüz,
Her şey zıddıyla bilinir, siz de gördünüz.
Ağlamanın zıddı gülmek,
Gülmenin zıddı üzülmek.
Doğmanın zıddı ölmek,
Ölmenin zıddı dirilmek.
Doğanlar ölecek,
Ölenler dirilecek.(4)
Ruh, bedende bir ömürlük hapis,
Bedeni parmağında oynatıyor
arsız nefis.
Ruhun elbisesi beden,
O da etten kemikten.
Modası geçmeyen elbisedir
beyaz kefen.
Terk eder ruh, bedenini,
Bilemezsin gerçek nedenini.
Bir son değil ölüm, ikinci bir doğumdur(5)
Hayat dediğin bir nefes,
bir yudumdur,
Dünya gurbet yeri ,
ahiret benim yurdumdur.

HALDUN ŞİŞMAN
(1) Kur'an-ı Kerim
(2) Yunus EMRE
(3) Victor HUGO
(4) Sokrates
(5) Mevlana