Ölüm Suyu Şiiri - Abdurrahman Doğan

Bir garip Doğan'ım başladım söze
Dil durmaz, hakk körlere gözükmeye
Hayat dediğin olancası bir su damlası
An'da söyler Doğan, başlar açıklaması

Bir kara buluttan indik biz bu vadilere
Ana dedik, sarıldık küçük bir göle
Nicelerine canın verdi ''Bir yudum''
Bizi içe sakladı ''Hele siz durun! ''

Sonra zaman geçti, eriştik dimağa
Kış selleri sardı her yeri bir anda
Beterinden ayrıldık biz anamızla
Bir büyük deniz galiba, ufukta

Yandık biz hasrete güneş ile
Döndük durduk seneler senesi,denizde
Sonra piştik ol an'da olduk buhar
Karıştık yüce kara bir buluta

Ey yiğit demem odur ki sana
Ne mülk ne para sende ola
Eğer ardından bir ağlayanın dahi yoksa
Yalandır bu dünya, uzun yaşam boşuna