Bir kapıdan çıkıverir gözlerinin kıvılcımları
başaklar tutuşur ardısıra.
hüznünün yoğunlaştığı,sinema şeridinin yürüdüğü anlarda
kapıları kapatman nafile.
Kim duyacak sessiz çığlıklarını,
Ya da kim mani olacak gölgelere.
Ve bir elin uzanıpta,boğazına düğümlendiği anda,
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
