Bir kapıdan çıkıverir gözlerinin kıvılcımları
başaklar tutuşur ardısıra.
hüznünün yoğunlaştığı,sinema şeridinin yürüdüğü anlarda
kapıları kapatman nafile.
Kim duyacak sessiz çığlıklarını,
Ya da kim mani olacak gölgelere.
Ve bir elin uzanıpta,boğazına düğümlendiği anda,
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
