Güneş çırasını yakmayı unuttu bu sabah
Her yer zifiri karanlık…
Yetim kalmış bir kelebeğin ruhuna sarılıyorum.
Hasretin parçalanmış dudağıyla öpüyorum,
Gönlündeki sevdanın yalnızlığını
Ölümün ağlayan sireni yankılanıyor,
Duygularımın dört duvarlarında.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta