Güneş çırasını yakmayı unuttu bu sabah
Her yer zifiri karanlık…
Yetim kalmış bir kelebeğin ruhuna sarılıyorum.
Hasretin parçalanmış dudağıyla öpüyorum,
Gönlündeki sevdanın yalnızlığını
Ölümün ağlayan sireni yankılanıyor,
Duygularımın dört duvarlarında.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta