Mutlu ölmek istiyorum, müsaadenizle.
Beni mezara koyarken yanıma
Bir güneş birde ayna koyuverin.
Yüzüme bir tebessüm, gözlerime aydınlık kondurun.
Oradan dönen bir tanıdığa sorun.
Cennetin yollarını anlatsın.
En rahat götüren şirketten alın biletimi.
Mutlu ölmek istiyorum, müsaadenizle.
Ölüm acısı çekmemeliyim.
Kılıç yarası, kurşun yarası olmasın lütfen.
Mümkünse uyurken vereyim son nefesimi.
Ya da ne bileyim, bir bilene sorun
En rahat ölüm hangisi ise ondan ikram edin bana.
Mutlu ölmek istiyorum, müsaadenizle.
Bilmeliyim ölüm tarihimi.
Hazırlıklarımı kendim yapmalıyım.
Veda ziyaretlerim olmalı dostlarıma.
Doğum törenim olmadı, ölüm töreni yapın bana.
Kayıt Tarihi : 21.3.2016 22:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gençtim, umut doluydum. Henüz üniversite öğrencisiydim. Güneşli bir bayram akşamıydı, işten dönüyordum. Sıhhıye'de Abdi İpekçi parkında ki havuzun fıskıyesinden sular yükseklere fışkırıyor, damlalar halinde yere iniyordu. Bir an bir damlayı yakaladı gözüm. Ve damlada güneşin tayfı. O an çok mutlu oldum ve ölümle bu anın ebedileşeceğini düşündüm. Olmadı tabi yaşadım. Bu satırları yazarken o anın tadı vardı damağımda. Not: Üniversitede okurken çalışıyordum da.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!