Karanlığın, başı boş gezdiği zamanlardan kalma bir acı içimdeki!
Sana seni seviyorum diyemediğim o ilk günlerden kalma bir yara belki,
Senin anlayamadığın karşılıksız sevgimin eseri bu sızı,
Korkulara yenik düşmenin
Ve dahası sensiz gecen gecelerin sessizliği…
Ölüm sessizliği!
İçimden geçenleri söyleyemedim,
Karanlık da boğulduğum
Sana hasret kaldırım gecelerin sessizliği….
Kayıt Tarihi : 19.10.2006 20:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!