Enseme soğuk soğuk değişin
Çekilen iliğim sönen gözlerim
Ürperti veriyor sessiz gelişin
Galiba yakındır son saatlerim
Açılır açılır sır kapıları
Her şeyi okursun bu ne incelik
Birden unutursun o acıları
Hiç olmaz orada zerre gizlilik
Yaşarım ölümün sessizliğini
Kanı donmuş yüzün garipliğini
Lime lime kalbin eridiğini
Beklerim ölümün son vaktini
Alışmışım sana canım gibisin
Bazen çıkış yolu bazen şifasın
Şİmdi bugün yarın bir gün gelirsin
Onulmaz bir yara tam şuramdasın
Geldi vuslat anı gördüm rüyanı
Artık et vedanı gel diyeceksin
Terketme mekânı al azığını
Yolun fırtınalı çok gideceksin
Yolculuk çok iyi çıkış öyle ki
Rabbimin vaadi öyle doğru ki
Kurulan tahtıma baktım baktım ki
Secdeye kapandım öyle daldım ki
(3.06.1998-Adana)
Arif TatarKayıt Tarihi : 6.7.2008 11:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ölümü hatırlamak, hiç unutmamak... O kadar çok onu hatırlatan sebepler var ki... Neredeyse etrafımızda her an birilerini kaybediyoruz ama çarçabuk unutuyoruz... İşte böyle hepimiz garibiz, değil mi? Bir anlık cenaze anlarını düşünün; ben düşündüm ve bu şiiri yazdım... Büyüklerimiz ölümü unutmamak için tedbir almışlardır... Biz de bundan böyle? !
Artık et vedanı gel diyeceksin
Terketme mekânı al azığını
Yolun fırtınalı çok gideceksin
şifa gibi bir şir olmuş üstadım tebrik ediyor bayramınızı kutluyotum şiriniz antolojimde
'her nefs ölümü tadacaktır'...........
kutluyorum, selam ile.......10
TÜM YORUMLAR (39)