Ölüm Sensizlik Değil Şiiri - Ömer Yazıcı

gözlerinden gayri barınaksızlığımın çisildeyen sevinçlerindeyim
öfkem...
özümsenmemiş bütün insanlardan ötede
yada daha toprağa düşemiş yağmur taneciğinde
saf
ama acımasız
bir yüreğe gönül koymak seni seviyorumla olmuyor can
tıkabasa dolusunda olsanda
demiştimya
bahar için illa nisan gerekmiyor
sevmek için sana ihtiyaç olmadığı gibi
ölüm; sensizlik değil

demiştim ya
sen bilmezsin özünde zehir besleyen düşünceleri
göstermezler çünkü
anlaştırmazlar
menekşe gülüşlerinle üşüşmeler depreşir
köşe başlarında akbaba nöbetinde gözlerde
görmezler gözbebeleinde saklı sevdayı
aldırmazlarda üstelik
sen çiçek koklamak derdindesinyaa
çekersinya içine
iliklerine işlemeye başlamıştır işte zehir
anlamadan üçüncü sayfa haberine dönüşürsün
bültenden gayrı reklama
ölüm; sensizlik değil

demiştimya
ağırdır sevmelerim
anlaşılmazdır
zordur
şiir sevmelerim beter zulümlerle beslenir
nisanda karakışla saçaklardan sarkacak kadar hemde
bahar bahçelerin kaldırım taşlarında yaprak yaprak
demişimya
sen değilsin ölüm
süslenmiş dişlerinden gülücük sunumu yakalama derdinde olanları öldürmememktir
katili olamamaktır düşüncelerini süzgeçten geçirmediğim sarhoşluğun
anlaşılmak için hayat olmayı ben seçmedim can
öfkem
gözlerinden gayri düşünemediğimdendir
ölüm; sensizlik değil

FUFUKA