Ölüm seni çağırıyorum bu gece
Gel gir koynuma,yatağıma.
Seviş bedenimle ölesiye...
Öldür beni.
Ruhumu çıkar al bu girdaptan.
Zebanilerin çığlıkları yankılanıyor kulaklarımda.
Bekliyorlar beni,beden denilen bu duvarın ardında.
Bana çok yakın...
Ya sen yakın mısın bana?
Ölüm,cesaretin var mı bu gece gelmeye yatağıma.
Son nefesimi alıp gitmeye cesaretin var mı.
Duvarı aşıp bu karanlığın ardına ulaşmak istiyorum.
İçimdeki masum meleği kirli dünyada kaybetmeden
Gel gir koynuma.
Bütün esaretinle yak bedenimi,
Izdırabın içinde sıkışıp kalmıs ruhum kavuşsun hürriyete.
Bu dünyada en temiz sey bile kana bulanmış,
karadan da kara aslında.
İçimdeki melek kan ağlarken sinmiş bir köşede,
Gel gir bu gece yatağıma..
Ama gelemessin biliyorum
Bu bedene tutsak kalmış ruhumun haykırışlarına
Gülüyorsundur bir köşede...
Ölüm,cesaretin yoksa gelmeye bu gece,
Ben geliyorum korkmadan hançeri saplayıp göğsüme...
Kayıt Tarihi : 22.5.2009 17:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)