Ölüm Senfonisi Şiiri - Osman Akçay

Ay ışığında şuan
Gözkapaklarım açık ölümü düşünüyorum
Benim de son yaprağım kara toprağa düşecek
Tüm nefisler gibi
Kısa metrajlı film şeridim birden kesilecek
Önceden hikâyesi bilindik
Başrolü almam garantili yeni bir film başlayacak
Hiç bitmemek üzere

Bazılarına sağdan, bazılarına soldan veya arkadan
Birer defter verilir
Küçük veya büyük hiçbir şey bırakmaksızın hepsini sayıp döken
Müjde veya azabın habercisi

Ebedi kalınacak güvenilir o makamda
İyiler için ne güzel mükâfatlar sunulur
Kötüler içinse dublör kullanılmasına izin verilmeyen
Elin, kolun, dilin, gözün, her şeyin tanıklığıyla hak edilen
Çok acıklı sahneler

İnsan sadece bir kere gelir
Hisler, renkler, tatlar ve kokularla dolu bu dünyaya
Ve sadece bir kere ölür
Kimse de ölmek istese bile kimsenin yerine ölemez

Gözlerin akı karışmadan toprağa
Öldürmek gerek içimizde var olan dünya sevgisini
Rütbeler, ah o rütbeler
Kendine insanı esir eden kahrolası rütbeler
Bedenin sıcaklığı kaybolurken
Söküleceksiniz birer birer son nefeslerle birlikte
Tüm oyuncakların kaybolduğu işte o anda
Ölümle buluşunca ruhun terk ettiği beden
Beyaz bir kefenin içinde çırılçıplak kalır

Her gidilen ülkede ilk pasaport sorulur
Yolculuğa çıkarken bazen tek tesellisi insanın
Bir pasaportu olmasıdır
Yanımızda başkaca hiçbir şeyimiz olmasa bile
Eninde sonunda alırlar içeri pasaportun hatırına
O halde hâlâ nefes alıyorken
Üzerine kelime-i tevhit mührü vurulu
Geçerli bir pasaport edinip kalbin ve aklın içinde taşımak gerek
Çekilecek uzun metrajlı acı sahnelerden sonra
Susuz, aç, sefil hallerimize ahiret yurdunda bir ışık olsun

Evren çok geniş ve hala genişlemekte
Uzayın sonu asla bulunamayacak
Her şey genişlerken ışık hızının ötesinde
Ölümle yaşam arasındaki mesafe
Belki birkaç gün duyulacak ağır iniltiler arasında
Bir nefes, bir nabız, bir kalp atımı kadar yakınlaşır birden
Ecel gelip mühlet bittiğinde

Ölümün tozu zerk edildiğinde vücuda
Ruh bedeni terk edince
Hangi nedenle ve kaç yaşında ölündüğünün bir önemi kalmaz
Unutulur gider insanoğlu bir süre sonra
Mezarının yeri bile hatırlanmaz olur

Sahi dedenin dedesinin mezarı nerede şair
Yazdığın dizelerle bir şiir imparatorluğu kursan
Ve hep yaşamdan bahsetsen bile
Durduramazsın ölümünü
Sonunda sen de Rabbe döndürüleceksin her nefis gibi

Seğmenoğlu (Dr.Osman Akçay)