Ölüm Sana Yakışmadı... Şiiri - Umut Gül

Sevgili Ablam, Nasreddin Anam,
Bilesin ki hiç yakışmadı ölüm sana,
Telefonum çaldığında nerden bilebilirdim ki Ablan artık yok diyeceklerini,
Yüreğimin ortasına kocaman bir yumruk ineceğini,
Sen bizleri bırakıp nasıl gidersin ablam, oysa sana anlatacak ne çok şeyim vardı, her şeyi ama her şeyi anlatacaktım sana, anlat bana aslan kardeşim diyen sesini bir kez daha duyabilsem, söz anlatacağım sana her şeyi ve görebilsem bir kez daha sevgi dolu bal gözlerini,tutup titreyen ellerini öpebilsem anlayacakdın sana nasıl ihtiyacımız olduğunu.

Zamanı mıydı be ablam, acelen neydi, mahşerde buluşuruz diyordun hep,
Bu muydu anlamı ' aşık olmak istiyorum 'dediğinin, ölümemiydi gerçek sevdan...

Şimdi senin şarkın çınlıyor kulaklarımda'Çatılmış kaşlarınla sanki düşman gibisin, gözünde yaşlarınla sanki pişman gibisin'

Pişmanım desen, gitmiyorum, vazgeçtim desen,
Olmaz mı dönüşü, gelemez misin geri,
Haydi göster Nasreddin Analığını şakaydı de, gitmedim, sizinleyim, sadece öğrenmek istedim gerçek dostlarımı, arkamdan nasıl davrandıklarını
'Satmışım dünyanın...' diyerek gülsen yine...

Olmaz mı, çok mu zor, mümkün değil mi...
Yapma be abla, ağlatma bizi
Gerçek mi tüm bunlar

Öksüz bırakıp bizi gittin mi sahiden,
Yani şimdi sonsuza dek özlemin mi kaldı bize...