Yağmurlar yağdırmıştım
Bembeyaz bulutumdan.
Okyanusta beslediğim
Sevda yağmurları.
Yağdıkça yağasım geliyordu
Ürkek, hüzünlü, gururlu maviliklere.
Yüreklerde çakan şimşek
Coşturmuştu bulutu.
Öyle sanmıştı,
Sonsuza kadar aktarabilirdi
Sevdasını okyanusa.
Ama fırtınayı,
Kasırgayı,
Tufanı düşünememişti.
Boranlarıyla sürüklendi
Sağanak sağanak.
Masmavi okyanusun
Sarı ormanlarına hasret
Beyaz buluttaki
Karamavi yürek.
Bulutun ölümü böyle olmalıydı işte.....
Darağacında ipini elleriyle
Okyanusa teslim ederek...
Kayıt Tarihi : 10.3.2011 20:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)